Piłkarzyki :)

Hej :)
Dziś u mnie same chłopaki :) Witam Was z uśmiechem na ustach bo jak patrze na te uśmiechnięte buźki to tez mi się udziela nastrój ale ogólnie jestem rozgoryczona. Miałam dziś jechać na pocztę wysłać anioła więc zamiast wjechać samochodem na podwórko zostawiłam go na pasie zieleni przed moim ogrodzeniem. Usiadłam do komputera spisać adres i słyszę nagle jakiś zgrzyt. Wyjrzałam przez okno a tam kilkoro dzieciaków i jakiś odjeżdżający samochód. Zaniepokoiło mnie to więc wychodzę na zewnątrz i widzę wielką rysę na samochodzie, która nie da się ukryć powstała od kierownicy roweru. Zapewne jedno z dzieci jadące na rowerze nie zmieściło się na jezdni z równolegle jadącym autem. Niby moja artystyczna dusza podpowiada mi, żeby nie przejmować się takimi prozaicznymi, materialnymi rzeczami aczkolwiek z drugiej strony jestem rozgoryczona. Potęguje to fakt, że to tak jakby auto mojego męża, wiec to lepsze z dwóch, które posiada moja rodzina. Niby drobna rzecz jednakże tak strasznie żal..
Dziecko zrobiło szkodę ale wina leży ewidentnie po stronie kierowcy, który powinien poczekać aż dzieciaki wyminą moje auto i dopiero jechać.
Całe zdarzenie miało miejsce jakąś godzinę temu więc dalej dudni we mnie jakiś żal, że mimo iż to nie moja wina, nie wjechałam na podwórko.
Ech.. staram się jednak cieszyć uśmiechniętymi i lekko zadumanymi piłkarzykami w których pół niedzieli malowałam piłki.
Oto oni :)
Na początek średniej wielkości (15cm) uśmiechnięte łobuziaki z piłka i gadżetami w kieszeniach.

A tu z dwoma większymi kolegami, którzy w przerwie meczu wybrali się na lody :)

Muszę uciekać gotować obiadokolacje. Zastanawiam się tylko, co mąż powie jak wróci do domu..
Pozdrawiam Was cieplutko,
Oliwka