Wywiad z Natalią Zabawą ( Sztuką Niepoważną :))

Witajcie :)

Dziś wpis bez moich tworów za to nawiązujący do moich studiów o których często pisze. Na ostatni zjazd maiłam za zadnia na zajęcia z warsztatów prasowych przygotować wywiad z osobą sukcesu. Przyznam, że nie wiedziałam co mam zrobić. Nie mam żadnych znajomości z ludźmi ze świata show biznesu a wśród rodziny i znajomych nie ma nikogo, kto odniósł by sukces, który przyniósłby mu sławę. A pierwsza myśl jaka mi się nasuwała to taka, że musi byc to ktoś znany. Niektórzy przygotowali wywiady już wcześniej i czytali na zajęciach. Jedna z koleżanek z grupy zrobiła wywiad z Michałem Bajorem wiec poprzeczka się troszkę podniosła i trzeba było coś wymyśleć. Niestety aura lenistwa i świąt przysłoniła mi obowiązki i obudziłam się tydzień przed zjazdem, że przecież mam do napisania ten wywiad. Stwierdziłam, że muszę się zastanowić czym właściwie jest sukces i co ja nazwałabym sukcesem w tym czym się zajmuje. Wtedy już szybko przyszło mi do głowy z kim powinnam przeprowadzić wywiad. 

Niżej (za zgodą mojej rozmówczyni) zamieszczam go Wam w wersji ostatecznej :) 

Obie stwierdziłyśmy, że jest na tyle dobry, że trzeba przedstawić go szerszemu gronu wiec życzę miłej lektury :) 

(Wszystkie zdjęcia zamieszczone w poniższym wywiadzie są autorstwa Natalii Zabawy (Sztuki Niepoważnej) i przedstawiają prace przez nią wykonane.)

Sztuka Niepoważna- ,,to miejsce dobrej energii, pobudzania kreatywności, poszerzania wrażliwości i estetyki przez zwyczajną twórczość z masy solnej’’.

Obecnie w świecie bloggerek handmade chyba nie ma osoby, która choć raz nie odwiedziłaby bloga Sztuki Niepoważnej.  Jego właścicielką jest Natalia Zabawa ,24-letnia studentka  pochodząca z Tarnowa, która zaczęła swoja blogową działalność w 2009 roku. Obecnie liczba wyświetleń jej bloga sięga ponad milion.  Tam prezentuje prace wykonane z masy solnej jak również  z innych dziedzin rękodzieła.  Z odwiedzającymi dzieli się swoją wiedzą na temat rękodzieła, podpowiada co zrobić aby zacząć tworzyć własne prace a także pokazuje różne sposoby wykonywania aniołów i innych dekoracji .

1. Jesteś jedną z najpopularniejszych blogerek w kręgu rękodzielniczym. Jak myślisz co zdecydowało o Twoim sukcesie?

Mam jedną podstawową zasadę, którą się kieruję - chcę by mój blog był takim miejscem, w które sama bym z przyjemnością, a może nawet z niecierpliwością zaglądała, i abym ja byłą taką osobą, z którą sama mogłabym się zaprzyjaźnić.  Z drugiej strony staram się też żeby było to miejsce dobrej energii, oderwania od wielu spraw które na co dzień są przytłaczające, miejsce pobudzania kreatywności, poszerzania wrażliwości i estetyki przez zwyczajną twórczość z masy solnej. Z tej „naiwności” pod względem tematu i ogólnej wymowy nieraz słyszałam określenia, że to co robie jest dziecinne, powierzchowne, i niepoważne. Dlatego tak nazwałam stronę Sztuka Niepoważna, by od razu komunikować iż moje miejsce takie ma właśnie być - trochę twórcze,  niewymuszone, przyjemne w odbiorze. Myślę, że ten naturalny tok ma przysłowiowe „ręce i nogi”, i jest dość szczery więc wiele osób o mnie pamięta i wraca.

2. Na swoim blogu mówisz ,że rękodziełem zajmujesz się praktycznie od zawsze, a z aniołami bawisz się już jakieś 12lat. Powiedz co było takim czynnikiem ,który zdecydował ,że zajęłaś się  masą solną?

Jako dziecko próbowałam wielu rzeczy malowania, rysunku węglem, pastelami, rzeźby, szycia, tworzenia biżuterii…  Ale  to lepienie z masy wychodziło mi najlepiej, najbardziej to polubiłam i dawało mi najwięcej możliwości, a więc nie nudziło. Masę zrobiła mi pierwszy raz moja Mama, o czym wiele razy wspominam, ale sama nie wiem skąd ona wpadła na ten pomysł :).  Myślę ,że masa solna to fajna sprawa dla dzieci, uczy kreatywności i procesu twórczego od początku do końca, od zagniecenia masy, po koniec malowania. To wciąga, mnie po dziś dzień mimo, że już nie jestem dzieckiem!:)

3. Każdy artysta ma swoich idoli. Czy jest ktoś kogo Ty uważasz za swój wzór do naśladowania?

Myśląc o wzorach u innych artystek lepiących z masy, staram się uwolnić od podziwiania kogokolwiek, ponieważ wiem że mogłabym się sugerować tym co mi się spodoba, dlatego mam wielu idoli „innej kategorii” z których próbuję wyłuskać coś dla siebie.  Przykładowo pod względem stosowanej kolorystyki bardzo imponuje mi twórczość  artystów rokokowych takich jak  Fragonard czy Pater, cenię sobie też wrażliwość Prerafaelitów i Impresjonistów .  Artyści tych kręgów używają dużo pastelowych odcieni, różu, bieli, ich dzieła są dość romantyczne, ulotne. Mimo ,że mi to nie zawsze wychodzi  próbuję odtworzyć kolorystykę danego dzieła np. na sukience aniołów.  Mam również twórców, których stylistyka prezentacji prac i kreatywności bardzo mi odpowiada. Miedzy innymi dziewczyny z bloga Eliwer,  Lili Naturalna, Cupcake Clothe’s, Tynka czy Sweet Sugarbelle.  Jeżeli chodzi o sposób kontaktu z czytelnikami bardzo podoba mi się sposób pisania Ewy Chodakowskiej i Aliny z bloga Brunettes Heart – przyjazny, wytwarzający uczucie realnej przyjaźni z czytelnikami i naturalny.  

4. Czy w takim razie nie ma w świecie rękodzielników zajmujących się masą solna nikogo kogo prace budziły by Twój chociaż minimalny podziw? Rozumiem ,że starasz się aby Twoje prace były całkowicie unikatowe jednakże na pewno przed Tobą byli inni..

Na pewno pierwszą osobą, która oczarowała mnie swoimi pracami były anioły PoliArtis, jednak nie wiem czy ta artystka jeszcze tworzy. Jej prace spotkałam na jednym z forów społecznościowych i od razu mi się spodobała delikatność jej wyrobów. Najwcześniejszymi pracami z którymi się zetknęłam były postaci z książki poświęconej masie solnej, którą dostałam od babci, próbowałam się wzorować na pokazywanych tam laleczkach i figurkach.  Nieustannie uważam, za mistrzowskie wykonania postaci Jagodowo-art.

 5. Należysz do ,,Koła Rękodzieła Artystycznego z Zalasowej’’ założonego w 2010roku jak sama mówisz rękodziełem zajmowałaś się znacznie wcześniej . Czy byłaś jedną z inicjatorek powstania tej grupy?

Myślę, że miałam ważną rolę  w formowaniu się tej grupy np. robiłam zdjęcia, założyłam bloga, podsuwałam pomysły na wizję wystawy itp., ale inicjatywa powstania grupy wyszła naturalnie od każdego z uczestniczących w naszych pierwszych spotkaniach.

 6. Oprócz masy solnej tworzysz również biżuterię, prace z krepiny ,malujesz ikony patronów i świętych a także rysujesz karykatury. Po Twoich zdjęciach widać ,że jesteś też świetnym fotografem. Czy wszystkiego nauczyłaś się sama?

Tak , wszystkiego uczyłam i uczę się sama i trochę uważam za błąd, że nie szłam w tym kierunku w wykształceniu. Niemniej  staram się być na ile to potrafię profesjonalna i krytyczna wobec siebie. Na razie nie szczędzę swojego czasu na poszerzanie swoich umiejętności, nie sądzę też abym w przyszłości z tego zrezygnowała. Jestem typem osoby, która podejmując się jakiegoś zadania, stara się aby było ono wykonane jak najlepiej. 

 7. Ile czasu dziennie poświęcasz na lepienie aniołów i inne czynności z nimi związane?

Nie zajmuję się aniołami codziennie, ale jeżeli już do nich siądę to mam nawyk, że muszę je skończyć od razu, staram się nie odkładać niczego na później jeżeli mam wolne np. popołudnie.  Natomiast  blogowaniu np. wrzucaniu wpisów, facebookowaniu tworzeniu kursów itp. poświęcam dziennie ok. 1-2 godzin, czasem nawet mniej jeśli jestem zajęta czymś ważniejszym.  W każdym razie nie lubię bezczynności i staram się zawsze  robić cokolwiek .

8. Oglądając Twojego bloga każdy ma wrażenie jakby anioły wypełniały 100% Twojego czasu. Wiem , że studiujesz i już to jest niezwykle absorbujące ale czy masz jeszcze jakieś pasje i zainteresowania?

Pozostałe z moich hobby są typowe.. Zawsze interesowałam się muzyką, w ostatnim czasie zwłaszcza alternatywną, jednymi z moich ulubionych wykonawców są Grimes, Sigur Rós, Sleeping Party People, czy polski Klimt. Polecam każdemu. Interesuję się w zaczym stopniu prozdrowotnym trybem życia i żywienia. Dużo z reszty mojego wolnego czasu poświęcam też czytaniu szczególnie fantastyki. Interesuję się również feminizmem.

9.  Na swoim blogu odpowiadasz fanom na pytanie ‘’Czy na tym da się zarobić?’’ twierdząc ,że nie. Czy naprawdę tak jest? Jeździsz na wiele kiermaszów, sprzedajesz swoje prace w sieci? Czy Twoje zarobki to tylko zwrot kosztów utrzymania tej pasji?

Myślę, że nie da się na tym zarobić, powiedzmy, minimalnej pensji miesięcznej, jeżeli nie robimy tego naprawdę profesjonalnie.  Dlatego nie sugeruje moim czytelnikom, że jest to pewne źródło zarobku, ponieważ naprawdę wiele osób do mnie piszących uważa, że tak właśnie jest.

Swoją działalność traktuję jak hobby,  miejsce do ćwiczenia i poszerzania swojej estetyki i wrażliwości.  Kiermasze, wystawy, jarmarki zdarzają się kilka razy w roku i jest to traktowane przeze mnie jako materialne wyjście z internetowego świata do moich czytelników i przypadkowych ludzi lubiących handmade.  Staram się nie wywierać konsumenckiej presji, ani w realnym ani wirtualnym świecie i często inwestuje uzbierane fundusze w przedmioty, których nie muszę mieć – jak chodźmy aparat, doświetlenie, dekoracje pod fotografie, hosting bloga itp.  Więc nie mogę powiedzieć, że  mam na mojej pracy czysty zysk.

10. Wiem ,że do niedawna dodawanie komentarzy na Twoim blogu nie wymagało Twojej moderacji i  od czasu do czasu zdarzały się także negatywne komentarze. Starasz się czerpać z nich jakieś wskazówki ? Czy jesteś zadowolona ze wszystkich swoich prac?

Każda uwaga jest dla mnie cenna pozytywna i negatywna, myślę że nie mogę być zadowolona z wszystkiego wiele pracy jeszcze przede mną. Moderowanie komentarzy zostało wprowadzone by uniknąć sytuacji „karmienia trola” które pojawiały się i u mnie.  Były to uwagi nie merytoryczne, za to trącące chamstwem, czyli odwrotnością atmosfery którą chciałabym stworzyć. Negatywne komentarze nadal są publikowane i podchodzę do nich jak do zwykłej uwagi, z którą warto się zmierzyć.

 13. Wiele osób kopiuje Twoje prace. W jednym z postów na swoim blogu napisałaś ,że napotykasz w Internecie blogi na których nie tylko widać skopiowane od Ciebie prace ale także cały wygląd bloga i Twoje autorskie porady. Jak reagujesz na takie incydenty?

Przyznam że kiedyś podchodziłam do tego dość emocjonalnie,  głownie dlatego że staram się stworzyć własne, wyjątkowe środowisko.  O ile próbę podrobienia prac mogłam jakoś przełknąć o tyle, trudno mi był zrozumieć kopiowanie również stylu wypowiedzi, podpisów, stylistyki bloga, tematów kursów itp. W dalszym ciągu uznaję że, tracę na tym na swojej oryginalności, którą sama wypracowałam i nad która pracuję cały czas. Niemniej postanowiłam przewartościować  swoje postrzeganie blogowania i rękodzieła, i postarać się rozwijać  nie zwracając uwagi na takie sytuacje, pozostając jednak w dobrej energii do której zawsze dążę.

 12. Na blogu zamieszczasz mnóstwo kursów jak zrobić wiele z Twoich prac krok po kroku. Twierdzisz ,że wszystkiego nauczyłaś się sama. Czy nie jest Ci szkoda dzielić się swoją wiedzą?

Nie jest mi szkoda, jeśli wiem że dzięki temu znajdą się osoby które sprawią swoją pracą przyjemność innym, pobędą z swoimi dziećmi, spędzą miło czas. 

13. Sukces ciągnie za sobą wielu fanów ale często jeszcze większą liczbę wrogów. Już teraz na pewno znalazłaby się garstka ludzi, którzy zazdroszczą Ci sukcesu . Nie boisz się sławy?

Nie uważam żebym ja i moje prace były sławne, to tylko niewielki światek rękodzieła. Nie uważam też kogokolwiek za swojego wroga, staram się dystansować od takiego myślenia i skupiać przede wszystkim na sobie i moich odbiorcach.

 14. Obecnie studiujesz Historię Sztuki . Co zamierzasz robić po studiach? Jakie są Twoje plany na przyszłość?

Tytuł zdobyłam w zeszłym roku akademickim, obecnie studiuję Zarządzanie Kulturą również na Uniwersytecie Jagiellońskim. Prawdę mówiąc oba kierunki wymagały ode mnie przydatnego kreatywnego myślenia, ale  i  dużej wrażliwości na różne subtelne sprawy ,które nie wydają się mieć większego znaczenia w życiu codziennym.  Takim szczegółom oddawałam się wiele lat i trudno mi na razie powiedzieć  jak mnie to uformowało, kim jestem i do czego dążę. Nie stawiam sobie na razie celu, mam nadzieję, że moje plany na przyszłość same mnie odnajdą, i będę robiła to, co sprawi mi satysfakcje i będzie dobre dla świata. W to rozwiązanie wierzę i ufam, że tak będzie.

 

Tak od siebie mogę powiedzieć, że uważam Sztukę Niepoważna za postać w internecie, która zainteresowała duże grono ludzi masą solną gdyż umiała to przedstawić w sposób ciekawy. 

Jak sama mówi stworzyła miejsce do, którego ludzie chcą wracać. Odnajdują tam ciekawe pomysły i inspiracje. Dzięki kursom, które są zamieszczane na blogu mogą sami próbować swoich sił w lepieniu i tworzyć swoje własne prace :).

Myślę ,że tylko rękodzielnicy wiedzą jak wiele pracy i czasu trzeba poświecić aby osiągnąć to co osiągnęła Natalia. 

Cieszę się z tego wywiadu i bardzo Ci dziękuje Natalio :)

Pozdrawiam cieplutko :)

Oliwka