Anioły w brązie :)

Witajcie :)
Chciałam Wam powiedzieć, że weekend minął w wyjątkowo pesymistycznym nastroju. Na dworze było szaro, ponuro i wietrznie..
Dziś wyszło już słoneczko i nabrałam siły do działania. Rano wybrałam się na krótki spacer do sklepu i poodychałam świeżym, mroźnym powietrzem. Była to miła odmiana od ostatnich dni.
W sobotę chciałam się troszkę oderwać od tej aury wiec usiadłam do aniołów. Miałam zamiar wykończyć moje ostatnie kolorowe serduszka ale chyba przez wpływ pogody zachciało mi się bardziej stonowanych kolorów.
Tak wyglądają efekty:

 

 Dziś po tak pozytywnym poranku mam w głowię masę zadań i planów na najbliższe godziny. Chciałabym skończyć to co zaczęłam przed weekendem, zrealizować kilka nowych pomysłów i wziąć się za naukę, którą odkładam już od dłuższego czasu. W sobotę czekają mnie dwa egzaminy i prezentacja wiec życzcie mi na najbliższe dni dużo silnej woli i samozaparcia :)

 

Z ostatnich ciekawostek mogę Wam powiedzieć, że dzięki tak brzydkiej pogodzie w ostatnich dniach skończyłam czytać ,,Pałac Północy'' Carlosa Ruiza Zafona. W zeszłym roku postanowiłam sobie, że przeczytam wszystkie książki tego autora, który ujął mnie ,,Cieniem Wiatru'' i właśnie ,,Pałac Północy'' był książka, która pozytywnie zamknęła to zadanie :). Książek nie jest dużo bo do tej pory napisał 4 powieści i 3 książki przygodowe, które zostały sklasyfikowane jako literatura młodzieżowa, choć jak sam autor pisze, wszystkie jego dzieła są dla ludzi w każdym wieku.

Bardzo podoba mi się styl tego pisarza i podejżewam się wielu z Was z zna jego twórczość a wszystkim, którzy jeszcze nie znają gorąco polecam . 

Zwłaszcza wyżej wymieniony ,,Cień Wiatru'', 

,,Gra Anioła'' 

 i ,,Marina''.

Przytoczę kilka cytatów z tych książek, które najbardziej zapadły mi w pamięć. Może to zachęci tych, którzy jeszcze go nie znają do przeczytania jego powieści.

,,Znikają tylko Ci, którzy mają dokąd wrócić''

,,Nie ufam tym ,którzy uważają ,że mają dużo przyjaciół. To znak ,że nie znają ludzi.''

,, Zawiść jest religią przeciętniaków. Umacnia ich, łagodzi gryzące niepokoje, a wreszcie przeżera duszę i pozwala usprawiedliwić nikczemność i zazdrość do tego stopnia, iż zaczynając je uważać za cnoty, przekonani, że bramy raju staną otworem tylko przed takimi jak oni - kreatury, po których zostają jedynie żałosne próby pomniejszania zasług innych i wykluczenia albo, jeśli to możliwe zniszczenia tych, którzy samym swoim istnieniem, i byciem tym kim są, obnażają ubóstwo ich ducha, umysłu i charakteru. Błogosławiony ten, którego obszczekują kretyni, bo nie do nich należeć będzie jego dusza.''

,,Ludzie są gotowi uwierzyć we wszystko, tylko nie w prawdę''

,,Nigdy nikomu nie ufaj Danielu, a tym bardziej ludziom, których podziwiasz. Bo nie kto inny , a właśnie oni zadadzą Ci najboleśniejsze rany''

Teraz moim kolejnym literackim celem jest przeczytanie dwóch książek polskiej dziennikarski Anny Kamińskiej, która była ostatnio naszym gościem na wykładach. Opowiadała o książce nad, którą pracuje i o swojej reporterskiej pracy nad poprzednimi książkami (,,Miastowi. Slow food i aronia losu'' i ,,Odnalezieni. Prawdziwe historie adoptowanych.'' ). Całość wykładów zrobiła na mnie tak duże pozytywne wrażenie ,że postanowiłam przeczytać te książki.

Obecnie ta dziennikarka jest w trakcie pisania bardzo interesującej biografii Simony Kossak, która była kobietą budzącą wiele niecodziennych kontrowersji ( Miedzy innymi przez około 20 lat żyła w środku puszczy Białowieskiej bez prądu i bieżącej wody w zgodzie z natura i zwierzętami) . Wiec kiedy owa biografia się ukaże również bardzo chciałabym ją przeczytać :)

Na tym kończę, żeby Was nie zanudzać i uciekam do swoich zajęć.

Dziękuję Wam za wszystkie komentarze :)
Pozdrawiam cieplutko
Oliwka